♥آوینا دختر پاک آریایی♥

اولین پست بعد از تولد دوسالگی باید زودتر نوشته میشد ولی انگار قرار نیست با سرعتی که زندگی داره میگذره هماهنگ بشم.هرچی فکر میکنم که چرا انقدر تند داره میگذره به جایی نمیرسم .فقط میخوام بهش فکر نکنم آخه دلم شور میزنه .من از اون دسته آدمام که نه دوست دارم برگردم به گذشته نه عجله ای برای دیدن آینده دارم که چه بسا فکر کردن به دستهای چروکیده و موهای یک دست سفید خودم حسابی میترسونتم.وای چقدر موهام سفید شده راستی .یادم نیست اولین تار موی سفیدی که لابه لای موهام پیدا کردم کی بود ولی الان دیگه نمیتونم بشمارمشون .تو وبلاگ دختر کوچولوم جای این حرفا نیستا ولی خب گاهی نمیشه نگفت. بالاخره اون روزی که میشینه این صفحه ها رو میخونه میتونه از بین این خ...